Schande !!

Woest kan ik er van worden. Afgelopen week komt de dierenpolitie bij ons op de praktijk met vier in beslag genomen hondjes. Vier verwaarloosde hondjes. En met verwaarloosd bedoel ik sterk verwaarloosd. Zo sterk verwaarloosd heb ik ze zelden gezien ! De vacht was over het gehele lichaam in een grote klit gedraaid en volledig vervuild door ontlasting en urine. Daarnaast waren alle hondjes broodmager. Werkelijk schunnig ! Besloten werd om de hondje een voor een onder narcose te brengen en de vacht er voorzichtig af te scheren en knippen. Zonder narcose zou dit veel te pijnlijk zijn. Na ruim 2 uur intensief bezig te zijn geweest met 2 dierenartsen en 2 assistentes waren de hondjes weer fatsoenlijk toonbaar. In totaal is er 3,5 kg vacht afgekomen op een totaal gewicht van amper 20 kg voor alle hondjes samen. Op de foto's is goed te zien hoe erg de hondjes er aan toe waren. Gelukkig zijn de hondjes nog te redden en zal het uiteindelijk nog goed met ze komen. Voor wat betreft de eigenaar van deze hondjes : daar heb ik geen goed woord voor over. Als je de honden niet wil verzorgen zorg dan voor een goed herplaats-adres of doe ze naar het asiel. Maar laat ze niet zo verwaarlozen zoals deze dieren. Deze eigenaar zou nooit geen dieren meer mogen houden en mag wat mij betreft een forse straf opgelegd krijgen door de  rechter. Maar helaas, daar ga ik verder niet over. Voor deze vier dieren is de kerst in ieder geval goed.

Knikker

Enkele weken geleden komt er bij Hendrik aan het eind van de middag op het spreekuur een hond binnen met heftig braken als klacht.De hond ziet er ook ziek uit en is maar weinig vlot. Het blijkt dat hij al enkele dagen niet helemaal de oude is, maar dat de situatie nu plots wel snel verslechterd. Bij onderzoek is de buik gevoelig en is er een kleine, harde dikte te voelen. Er wordt door Hendrik een ronde dikte gevoeld. Er wordt een rontgenfoto van de buik gemaakt en er lijkt een dikte in de darm aanwezig te zijn. Een rond vreemd voorwerp dat de passage in het darmkanaal belemmerd. De enigste optie op dit moment is om de hond open te maken en te kijken wat het is en dit te verwijderen. Dus aansluitend aan het avondspreekuur wordt de hond met spoed nog diezelfde dag door ons geopereerd. Na het voorbereiden en wassen van de huid maken we de buik open en zoeken de dikte. Deze is relatief snel gevonden en er blijkt inderdaad een ronde dikte klem te zijn gelopen in het laatste deel van de dunne darm. Gelukkig is de darm nog niet afgestorven en hoeven we geen stuk darm te verwijderen. We kunnen volstaan met het openen van de darm en het voorwerp eruit te halen. Dan is het altijd even spannend, wat komt eruit ? Hier blijkt een grote knikker de boosdoener van de klachten. Een zogenaamde bonk. Nota bene een knikker van de spaaraktie van een van de supermarkten een half jaar geleden. Dan wordt de darm gesloten en de buikspieren gehecht. De hond is vlot wakker en de volgende dag kan hij al naar huis. Bij de controle blijkt hij het nu weer heel goed te doen en eet weer met smaak zijn brokken op. Gelukkig heeft hij er, behalve zijn misschien wat gekrenkte trots, niets aan over gehouden.

Grasspriet

Vanochtend kwam er een poes binnen met als klachten dat hij aan het kokhalzen en niezen was en erg veel last van iets in zijn keel leek te hebben. Bij dat verhaal moet je bij poezen die  buiten komen direkt denken aan de mogelijkheid dat er een  grasspriet achter in de keel zit. Beter gezegd : achter in de neus zit. Deze katten eten grassprieten op als ze wat last van de maag hebben en om braken op te wekken als ze last van een haarbal hebben. Soms echter gaat het doorslikken van de spriet niet goed en komt de grasspriet achter in de neusingang terecht. Langzaam "kruipt" deze spriet dan naar voren toe de neusgang in met de bovenvermelde klachten als gevolg. Om zo'n spriet te verwijderen moet de kat onder narcose gebracht worden, waarna we met een klein tangetje en soms door gebruik te maken van een spiegeltje achter in de neus de grasspriet kunnen pakken en voorzichtig kunnen verwijderen. Oppassen dat de spriet niet knapt, want dan hebben we een probleem en moet er een scopie volgen om de restanten  te zoeken en te verwijderen. Gelukkig ging alles hier goed en kwam de spriet er in zijn geheel uit. Met een totale lengte van maar liefst 12 cm ! Geen wonder dat het dier hier veel last van heeft. En helaas, hij leert er niets van en zal morgen rustig op de volgende grasspriet gaan zitten kauwen. Oppassen dus voor de eigenaar. Op de onderstaande foto zie je helemaal achterin de keel heel klein een groen stukje van de grasspriet zitten. De rest ligt dus achterin de neus en is zo niet te zien.

Vies en gevaarlijk

Eén van de problemen bij hond en kat die we dagelijks zien zijn gebitsproblemen. Bij bijna 70 % van de dieren die we in de bek kijken is een afwijking of probleem aan het gebit te zien. Hierbij komt tandplaque en tandsteen wel het meeste voor. Dit ontstaat doordat de tanden en kiezen van dieren niet dagelijks gepoetst worden. Hierdoor blijven er voerresten achter tussen de kiezen en deze voerresten gaan uiteindelijk over in aanslag en steenvorming op de tand en kieselementen. Soms is dit heel gering en kunnen we volstaan met het verwijderen van de stukjes tandsteen met een klein soort krabbertje. Vaak echter is het enorm veel tandsteen en kunnen we het op die manier niet meer schoon krijgen. Om nog maar niet te spreken van de enorme stank die soms uit het bekkie komt. Soms zelfs zo erg dat de gehele kamer er binnen de kortste keren naar ruikt. Dan is het plan van aanpak om de dieren onder narcose te brengen en vervolgens professioneel met ultrasone trilapparaten en andere tandartsapparatuur het gebit goed schoon te maken en te polijsten, zodat het weer een tijdlang lekker fris is in het bekkie. Daarnaast kijken we dan altijd of er geen losse elementen aanwezig zijn, of er geen gebroken elementen zijn en of er geen aanwijzingen voor ontsteking in de bek zitten. Met name dat laatste is gevaarlijk, want vanuit ontstekingen van het tandvlees kan er met de bloedbaan mee een infektie ontstaan van onder andere de hartkleppen. En dat is uiteraard wel een heel erg ernstige situatie. Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat een groot gedeelte van de ruisjes die wij op het hart horen bij honden hun oorsprong vinden in een matige gebitsverzorging. Door de ontsteking van de hartkleppen raken deze misvormd en sluiten niet meer goed met allerlei complicaties als gevolg. Om dat nu te voorkomen is het verstandig om het gebit van uw huisdier regelmatig te poetsen met een dierentandpasta, of als dat niet lukt omdat ze niet mee willen werken, het gebit door ons eens te laten controleren (bijvoorbeeld tijdens de vaccinatie) of er missschien problemen aanwezig zijn zodat wij deze kunnen verhelpen. Het is tenslotte belangrijk voor de gezondheid van uw dier !

Tumor !

Enkele weken geleden komt er een familie bij mij op het spreekuur met een oud hondje, die ik al jaren lang onder behandeling heb. Hij had problemen met eten en er was aan de zijkant in zijn bek een grote dikte te zien. Goed in de bek kijken wou eigenlijk niet en we besloten in overleg om onder narcose te kijken of we de dikte kunnen verwijderen dan wel kunnen verkleinen, zodat het hondje weer kan eten. Als we hem dan onder narcose hebben en de bek goed kunnen openen en inspecteren, dan schrik ik me rot. De dikte loopt tussen de kiezen door richting het gehemelte en groeit hier een heel eind in door ! Dat ziet er heel slecht uit en ik kan niet het gehele gehemelte verwijderen. Het dier moet uiteraard wel een goed leven kunnen leiden en moet goed kunnen eten. Na telefonisch overleg besluiten we om zoveel mogelijk van de dikte te verwijderen en dit op te sturen naar de patholoog, zodat deze kan bepalen wat voor type gezwel het is en afhankelijk van deze uitslag te bekijken of er nog een behandeling met chemotherapie of bestraling kan worden ingesteld. Dat is iets wat we bij ons in de praktijk niet doen, maar er zijn een aantal dierenartsen in Nederland die zich hierin gespecialiseerd hebben en die hier wel goede mogelijkheden voor hebben. Vlak bij ons zit de praktijk van Mevr. van de Brande in Haaksbergen, die hier ook bij aangesloten is (Diergeneeskundige Kanker Centra) en veel met chemotherapie werkt. Nadat de uitslag van de patholoog terug is zijn de baasjes van Sunny dan ook naar haar toegegaan met de vraag of er nog iets mogelijk is. Het blijkt nu dat er helaas geen chemotherapie kan worden gegeven voor dit type tumor, maar dat er nog wel een mogelijkheid is om de tumor te bestralen en zo in ieder geval te verkleinen en te remmen in zijn groei, en misschien als het erg goed aanslaat ook nog kan genezen. Maar dat blijft afwachten. De hond wordt nu binnenkort hiervoor behandeld bij een gespecialiseerde praktijk in het zuiden van het land. Ik hoop van harte dat Sunny er goed op reageerd en nog een goed dierwaardig bestaan heeft. Het is hem en zijn baasjes van harte gegund en we leven met ze mee.

Kiespijn

Eén van de problemen die we in de praktijk heel veel tegenkomen zijn gebitsproblemen. Dat kan varieren van een eenvoudig iets als tandsteenvorming  tot een uitermate gecompliceerd probleem met veel ontsteking en aantasting van vele elementen. Oorzaak van al deze klachten is echter over het algemeen een slechte verzorging van het gebit van de huisdieren, zowel hond als kat. In tegenstelling tot mensen, die toch minimaal 1x daags alle kiezen en tanden poetsen doen de huisdieren dit uiteraard niet. Willen we zelf wat aan  gebitsonderhoud bij de hond of kat doen dan kan dat eigenlijk alleen maar door zelf de kiezen en tanden van het dier te gaan poetsen. En dat gaat bij sommige dieren heel erg goed, maar er zijn er ook velen die dit gewwoonweg niet toelaten en beginnen te bijten. Hetzij in de tandenborstel, hetzij in de vasthoudende vingers, wat natuurlijk een stuk minder plezierig is. Ander mogelijkheden van gebitsverzorging zijn het geven van speciale kauwstaafjes of speciaal dieetvoeding die het gebit mechanisch reinigen. Dit doet wel degelijk wat aan het reinigen van het gebit, maar op langere termijn gezien is dit lang niet zo effektief als het poetsen van het gebit en het zal tandsteenvorming dan ook nooit helemaal kunnen voorkomen. Ook zijn er nog diverse mondwaters op de markt met xylitol erin (zelfde stof als in de kauwgum zit) die ook reinigend en licht desinfecterend zouden werken. Ook hiervoor geldt dat het wel wat van de vieze geur uit de bek weghaalt, maar de oorzaak zijnde tandplaque en tandsteen niet volledig kan voorkomen. Als er op een gegeven moment veel tandsteen op de elementen aanwezig is dan moeten we dat aktief gaan verwijderen, en dat zal onder narcose moeten gebeuren. We doen dat deels met de hand en deels met een speciaal ultrasoon trilapparaatje wat het tandsteen van de elementen aftrilt. Na de behandeling maken we het element met een speciale polijspasta nog even weer mooi glad en dan kan de hond of kat er wel weer een tijdje tegen. Echter het tandsteen zal ter zijner tijd altijd terugkomen, hoe netjes het ook wordt schoongemaakt. Soms is het schoonmaken niet voldoende. Zoals bijvoorbeeld bij de kat en de hond op bijgevoegde foto's. Hier is het tandvlees al ver teruggedrongen door het tandsteen en als extra complicatie zijn er kieswortels gaan ontsteken. Hierdoor gaan de kiezen los zitten en dan rest ons nog slechts één mogelijkheid, alle aangetaste kiezen moeten worden getrokken. Gelukkig kan zowel hond als kat prima de kiezen missen. Veel dieren kauwen al helemaal niet op het eten en diegenen die dat wel doen zullen zich prima redden. Doordat de pijn weg is eten de meesten zelfs veel beter zonder de kiezen dan met de pijnlijke kiezen. Ook bij de kat en de hond op deze foto's zijn er elementen getrokken en ook hier verwacht ik dat ze snel herstellen en weer goed eten. We zullen zien ! Wil je wat meer informatie over gebitsproblemen en verzorging hebben kijk dan ook eens op onze website. Daar worden meerdere onderwerpen uitgebreid behandeld.

Brugvorming

Gisteren kreeg ik de cavia Flippie bij mij in het spreekuur. Flippie staat bekend om recidiverende klachten van het gebit, waarbij er haken op de kiezen ontstaan die vervolgens in de tong of de wang prikken. En dat doet zeer, dus stopt Flippie dan met eten. Nu had hij echter nog niet van die specifieke klachten, hij at nog wel, maar het ging volgens de eigenaresse toch wat moeilijker dan anders. Bij onderzoek is er in eerste instantie lichamelijk niets te vinden en ik besluit om met een korte scoop (een camera waarmee je ergens in kunt kijken) in het bekkie te kijken. Direkt bij binnenkomst was het probleem al duidelijk. Er is een brugvorming ontstaan van de voorste kiezen over de tong heen. Hierdoor kan de cavia niet goed meer slikken en gaat het eten langzamer en moeizamer. Dus dat had de eigenaresse goed gezien. Wat mij een beetje verbaasde is dat het diertje niet aan het kwijlen was. Dat zien we vaak bij dit soort klachten. We besluiten om morgen onder narcose het gebit bij te gaan werken, en dat heb ik net een uurtje geleden gedaan. De kiezen zijn bijgeslepen en de stand ten opzichte van de bovenkiezen weer zo goed mogelijk gecorrigeerd. En deze keer inderdaad geen haken op de kiezen. Na met het tandartsapparaat een tijdje bezig te zijn geweest is alles nu weer netjes en terwijl ik dit verhaaltje schrijf ligt Flippie lekker warm en met extra zuurstoftoediening in de couveuse bij te komen van de narcose. Kan hij straks weer lekker eten en het weer goed weg slikken.

Moeilijk plassen

Op het spreekuur komt een mevrouw binnen met een klein hondje. Normaal gesproken een fel baasje, nu echter aardig tam. Hij heeft problemen met plassen en de vraag is waar dit vandaan komt. Teddy, zoals het hondje heet, wordt opgenomen voor urine en bloedonderzoek en we maken foto's van de blaas. En hieruit blijkt eigenlijk direkt al hoe het kan dat hij zo moeilijk plast. Hij zit werkelijk helemaal vol met gigantische blaasstenen. Op de onderstaande rontgenfoto zijn ze heel duidelijk te zien als grote witte vlekken in de blaas. Er is echter een behoorlijk complicerende faktor. Zijn nieren blijken slecht te werken. Dat komt doordat de nieren al lange tijd de urine slecht naar de blaas kwijt kunnen en daardoor een stuwing en storing van de funktie krijgen. Daar komt bij dat Teddy nogal wat overgewicht heeft, wat de ingreep om de stenen te verwijderen ook nog eens riskanter maakt. Maar aangezien we niet zoveel keus hebben moet er toch geopereerd worden. We besluiten om Teddy eerst eens 24 uur aan het infuus te doen om zo de nierfunktie te verbeteren. Dat lukt gelukkig erg goed en de volgende dag brengen we Teddy onder narcose en gaan we de blaas openmaken. En dan zie je pas goed hoe giga veel stenen er in de blaas aanwezig zijn. De grootsten zijn vergelijkbaar met forse kiezelstenen. Daarnaast zitten er tientallen kleinere stenen in. Het is verbazingwekkend dat teddy niet veel meer en eerder last heeft gehad van dit probleem. Na een tiental minuten lepelen en spoelen hebben we de blaas en de plasbuis leeg van stenen en steengruis en kan de blaas en buik gesloten worden. Prognose is volledig afhankelijk van het herstel van de nierfunktie. En tot onze vreugde gaat dit super. Binnen een dag is de nierfunktie weer vrijwel normaal. Er is dus geen permanente schade opgetreden aan de nieren. Nu maar hopen dat de stenen niet opnieuw gevormd worden. Gedeeltelijk kun je hier preventief wat aan doen door de hond een speciaal dieet te geven dat de vorming van stenen tegen gaat. En ook het overgewocht blijkt een grote faktor te zijn in de vorming van blaasstenen. Dus ook hier valt een flinke winst te behalen door Teddy goed te laten afvallen. Moeilijk, maar wel te doen. We zullen zien wat de toekomst brengt, op dit moment gaat het in ieder geval hartstikke goed.

Boris met de oordoppen

Boris is een jonge fret van 7 maanden oud en zoals het een jonge fret betaamt stiknieuwsgierig. Hij komt een paar weken terug bij ons op het spreekuur met als klacht dat hij slecht eet en braakklachten heeft. Ook is hij veel slomer dan anders.  In eerste instantie kunnen we eigenlijk niet zoveel bij hem vinden en gaan we er vanuit dat er een maagdarmontsteking of irritatie aanwezig is. Hiervoor wordt een behandeling ingesteld met daarbij het uitdrukkelijke verzoek dat de eigenaar goed op moet letten dat de klachten vlot verdwijnen en anders terug moet komen. En dat gebeurd, nog maar een paar dagen later staat Boris weer op tafel bij Frauke met dezelfde klachten. Ondanks de anti-braak middelen blijft het dier misselijk en overgeven. Dat klopt niet, dus doet Frauke verder onderzoek. Ze maakt een nieuwe rontgenfoto en ziet dan tot haar verbazing in de maagregio twee vreemde rechthoekige voorwerpjes liggen. Zou Boris dan toch iets hebben opgegeten ? Besloten wordt om hem onder narcose te brengen en een kijkoperatie uit te gaan voeren. Zodra Boris onder narcose is is de buikspanning weg en kun je veel beter voelen. Na zorgvuldig afvoelen van de buik voelt Frauke ook twee vreemde diktes liggen. Er zit inderdaad wat in zijn maag ! Dus gaat Boris de OK in en wordt de buik geopend. In de maag zijn twee diktes te voelen en na openen van de maag blijken er twee oordopjes in te zitten. Die had hij gevonden en opgegeten en dat gaf de chronische braakklachten. Gelukkig is dit goed op te lossen door deze ingreep. Na het sluiten van de maag en de buik wordt Boris dan ook al vrij vlot wakker en enkele dagen later is hij helemaal de oude. Bij de controle is hij net zo ondeugend als vroeger. Helemaal prima natuurlijk !