woensdag 6 februari 2013

Krantenjongen

In de dienst belt er een mevrouw op met de wat verontrustende mededeling dat ze een hond heeft die zijn bek niet meer open kan doen. Dat is een probleem dat we niet zo vaak horen. Meestal kan de bek wel open maar willen ze het niet, omdat het pijnlijk is. Bijvoorbeeld bij een ontsteking van het kaakgewricht of bij een kaakgewricht dat uit de kom is. Een enkele keer echter kan de bek werkelijk niet open, bijvoorbeeld bij tetanus of bij een bepaalde autoimmuun ziekte waarbij de kauwspieren niet meer werken. En een heel enkele keer kan de bek niet open omdat de hoektanden en kiezen aan elkaar vastgelijmd zitten. Zo ook hier. De hond heeft lopen kauwen op reclamefolders en heeft door het vermengen van speeksel en het gladde reclame papier in zijn mond een soort papiermaché gemaakt, dat langzamerhand steeds meer tussen de tanden gaat zitten en opdroogt. Dan zit plotseling boven en onderkaak aan elkaar en zit alles muurvast ! De bek kan met geen mogelijkheid meer open en er hard steeds meer papiermaché uit. Een ontzettend vervelend probleem, maar ook een potentieel gevaarlijk probleem. Als de hond zou beginnen te braken, dan kan dit braaksel nergens naar toe en er bestaat een groot risico dat de hond stikt in zijn eigen braaksel. Dus ik heb de hond direkt laten komen. Bij deze hond zaten alleen de hoektanden aan elkaar vast gebakken, zowel links als rechts. Gelukkig was het een hele brave oudere hond, die redelijk stil bleef zitten terwijl ik met tandartskrabbertjes en tangetjes heel voorzichtig de lijmmassa tussen de hoektanden vandaan peuter. En als één kant los is en van de andere kant iets af is krijgt hij opeens zijn bek weer open. Nog wat laatste restjes papiermaché slikt hij gauw in. Gelukkig loopt alles op die manier zonder schade goed af.