Knikker

Enkele weken geleden komt er bij Hendrik aan het eind van de middag op het spreekuur een hond binnen met heftig braken als klacht.De hond ziet er ook ziek uit en is maar weinig vlot. Het blijkt dat hij al enkele dagen niet helemaal de oude is, maar dat de situatie nu plots wel snel verslechterd. Bij onderzoek is de buik gevoelig en is er een kleine, harde dikte te voelen. Er wordt door Hendrik een ronde dikte gevoeld. Er wordt een rontgenfoto van de buik gemaakt en er lijkt een dikte in de darm aanwezig te zijn. Een rond vreemd voorwerp dat de passage in het darmkanaal belemmerd. De enigste optie op dit moment is om de hond open te maken en te kijken wat het is en dit te verwijderen. Dus aansluitend aan het avondspreekuur wordt de hond met spoed nog diezelfde dag door ons geopereerd. Na het voorbereiden en wassen van de huid maken we de buik open en zoeken de dikte. Deze is relatief snel gevonden en er blijkt inderdaad een ronde dikte klem te zijn gelopen in het laatste deel van de dunne darm. Gelukkig is de darm nog niet afgestorven en hoeven we geen stuk darm te verwijderen. We kunnen volstaan met het openen van de darm en het voorwerp eruit te halen. Dan is het altijd even spannend, wat komt eruit ? Hier blijkt een grote knikker de boosdoener van de klachten. Een zogenaamde bonk. Nota bene een knikker van de spaaraktie van een van de supermarkten een half jaar geleden. Dan wordt de darm gesloten en de buikspieren gehecht. De hond is vlot wakker en de volgende dag kan hij al naar huis. Bij de controle blijkt hij het nu weer heel goed te doen en eet weer met smaak zijn brokken op. Gelukkig heeft hij er, behalve zijn misschien wat gekrenkte trots, niets aan over gehouden.