Intensive care unit

Sinds twee weken zijn we in het bezit van een splinternieuwe intensive care unit voor kleine dieren. Voor kittens, puppies, cavia's, konijntjes en allerlei andere kleinere dieren. Het is een soort couveuse, waarin we de temperatuur en luchtvochtigheid kunnen regelen, en waarbij we door het aansluiten van een zuurstofconcentrator een milieu kunnen creeeren met vrijwel 100% zuurstoftoediening. Weer een hele aanwinst voor onze spoedpatienten. We maken er dan ook al enthousiast gebruik van. Helaas echter heeft het kleine puppie van 12 weken oud dat hier op de foto staat het niet gered. Het kleine hondje kreeg een ernstige darminfektie, met recidiverend suikertekorten ondanks de suikerinfusen en is tot onze grote spijt na hard vechten voor zijn leventje toch nog overleden. Ons hele team had hiervan enorm de pest in, zo hard voor gevochten en dan toch nog verloren ! Helaas laat de natuur zich niet altijd door ons even goed beinvloeden.

Ingesnoerd

Het was alweer een tijdje geleden dat ik er ééntje gezien had, een ingesnoerd halsbandje. Afgelopen weekenddienst was het echter weer raak. De dierenambulance bracht een heel zielig zwartwit katje binnen. Een jonge kat die het voor elkaar had gekregen om zijn poot door het halsbandje heen te wurmen, waarna het bandje (zo eentje met een elastisch gedeelte erin en blingbling diamantjes) is gaan insnijden door de huid en spieren heen. Hierdoor is er een massieve ontsteking ontstaan, dat vervolgens weer vliegen heeft aangetrokken. En ja hoor, tientallen maden in de wond. Goor ! En de jonge kater uitermate agressief door de pijn van het bandje. Dus eerst de kat maar eens plat gespoten, dan het bandje doorgesneden en voorzichtig verwijderd. Daarna is Jolanda een tien minuten bezig geweest me alle maden te verwijderen, terwijl ik de wond geschoren, gewassen en opgefrist heb. Toen zag het er al stukken beter uit. Pijnstillers erin, antibiotica en wondzalven, en de kat kon weer wakker worden. En was gelijk een heel stuk vriendelijke, kopjes geven, en vreten als een dolle. Helaas was er geen eigenaar bekend en zat er geen chip in, zodat we niet hebben kunnen achterhalen wie de eigenaar is van deze kat. Na enkele dagen is hij naar het asiel gegaan om hier volledig te herstellen en een nieuwe baas te krijgen. Gezien zijn leuke karakter moet dat denk ik niet zo'n probleem zijn. Mocht u de kat herkennen als uw kat, neem dan even kontakt met het asiel op. Vertel ze dan wel even welk kleur het bandje had en wat voor blingbling erop zat, zodat ze zeker weten dat het uw kat is.

Gigantisch !

De boerderijhond Caesar, van de stal waar Marina haar paard heeft staan, werd erg hijgerig en dik. En niet normaal vet dik, maar abnormaal dik in de buikregio. Marina besloot om er maar eens een echo aan te wagen om te kijken wat die dikte veroorzaakte. Meestal is zoiets of vrij vocht in de buik (bijvoorbeeld bij hartproblemen, leverproblemen of eiwitverlies), maar ook een gezwel kan dit veroorzaken. De echo gaf al snel aan dat er iets helemaal fout was bij Caesar, er was een of ander enorm proces zichtbaar met allemaal holtevorming erin. Zeer waarschijnlijk een enorme tumor of cyste. In overleg met de eigenaresse werd besloten om een kijkoperatie uit te voeren. En wat we toen tegenkwamen tart elke beschrijving. Zodra de buik open was kwam er een enorm gezwel in beeld. Zo groot dat de buik vanaf het borstbeen tot naast de penis geheel opengelegd moest worden, anders kon de dikte er niet door. Bij nader onderzoek bleek deze dikte uit te gaan van de milt, een afgeronde milttumor. En er waren geen uitzaaiingen te zien. Dat zag er dan ook zeer gunstig uit, mits we de tumor er in zijn geheel uit zouden kunnen krijgen. En dat is gelukt. Het bleek een 5,7 kg zware milttumor te zijn. En dat op een gewicht van 25 kg dat de hond woog, kortom 20% van zijn lichaamsgewicht werd ingenomen door het gezwel. En Caesar was er eigenlijk niet eens ziek van voor de operatie. Vandaag hebben we Caesar terug gezien op stal en even gekeken hoe het ging. Hij doet het heel erg goed, is al weer aardig vlot en bewaakt het erf al blaffend weer met verve. Niet slecht voor een ruim 12 jaar oude hond !

Pyometra

Afgelopen woensdag kwam er een Golden Retriever in mijn spreekkamer met een enorm smerige achterhand. Allemaal bloederig en vies vocht, waarbij de hond al van verre te ruiken was. Dit gecombineerd met een heel erg dikke buik en de klacht veel drinken en plassen maakt al bijna de diagnose rond. Na een algeheel lichamelijk onderzoek wist ik het zeker, de hond had een gigantishce baarmoederontsteking, een zogenaamde pyometra. En daar is maar één oplossing voor, operatief zo snel mogelijk de baarmoeder verwijderd. En dat is prima gegaan bij deze Golden. De volgende dag (na een nachtje intensief infuusbeleid) was ze weer prima te pas en is terug naar huis gegaan.

Keizersnee

Het mopshondje hier op de foto kreeg tijdens de bevalling problemen, de weeen zetten niet goed door en er werd geen pup geboren. Dus werd besloten tot een keizersnee. En een vlotte keizersnee werd het, zonder complicaties, en met een heel aantal prachtige puppies. Heerlijk geluid, dat gepiep en gekrijs van de pasgeboren pups als ze op zoek willen naar de bar bij moeders.

Beetje vreemd, maar wel lekker

Enkele weken geleden kwam er een meneer aan de balie met een grote Berner Sennenhond, Senna genaamd. Senna was gezellig met een speeltje bezig geweest en besloot op een gegeven moment dat het ding best kon worden opgegeten. En voordat de eigenaar kon ingrijpen was het hap slik en weg. En geen klein ding ! Nee hij had een soort inktvisachtig speeltje opgegeten van wel 25 cm lengte. Je snapt werkelijk niet hoe zo'n hond het weg krijgt ! Nu moest het er echter nog weer uit. Aangezien de eigenaar het had zien gebeuren besloot Jirska om de hond te laten braken, en ver... het ding werd in zijn geheel weer uitgekotst. Probleem opgelost. Althans, het speeltje was eruit, ik denk dat Senna zich nog wel even een uurtje beroerd heeft gevoeld.

Grasaar !

Het nieuwe apparaat bewees vrijwel direkt zijn funktie. Ik kreeg op het spreekuur een mevrouw met twee Cockertjes voor een enting. Zoals gebruikelijk kijken we de hond dan altijd helemaal na alvorens te vaccineren. Het dier moet tenslotte goed gezond zijn, en geregeld vinden we nog een probleem die de eigenaar tot dan nog niet eens had opgemerkt. Zo ook hier, de eigenaresse vroeg of we de oren van de hondjes ook even wilden beijken, omdat ze soms wat klapperden met de kop. Een goede gelegendheid om ons nieuwe apparaat te gebruiken, aangezien je hiermee prachtig in het gehoorkanaal kunt kijken. Zeker bij de zware hangoren van een cocker, die vaak door chronische irritatie ook nog eens vernauwd zijn. Dus de scoop aangezet en de kijker in het oor ingebracht. Prachtig beeld ! Andere oor natuurlijk ook gecontroleerd, en plotseling zien de eigenaresse en ik in de diepte van het oor een vreemde struktuur liggen. Blijkt het toch een grasaartje te zijn ! Achteraf denkt de eigenaresse al terug denkend dat deze al vanaf september aanwezig moet zijn. Ze is er toen in de dienst bij een collega mee geweest, die met een gewone othoscoop (oorkijker) toen niets kon vinden. Maar met dit apparaat waar we veel dieper en beter mee kunnen kijken was het direkt te zien. Nadat we de hond een roesje hadden gegeven konden we met een klein happertje door het werkkanaal van de scoop heen het grasaartje vrij gemakkelijk verwijderen. Een opluchting voor haar hond lijkt me ! En het apparaat had gelijk zijn nut bewezen !

Nieuwe apparatuur

Opnieuw hebben we als praktijk diep in de buidel getast om onze mogelijkheden weer wat te kunnen uitbreiden. We hebben, voorlopig enkele maanden op proef, een korte endoscoop in gebruik genomen, die eventueel in de toekomst is uit te breiden tot een volledige endoscoop. En het is een prachtig apparaat, haarscherp beeld, en een zeer goed overzicht van de holtes waar je in gaat. Dus oren, neusgangen, keel, rektaal en vaginaal zijn er opeens zeer veel extra mogelijkheden. Zeker voor wat betreft onderzoek, en deels ook voor het biopteren van weefsels. De eerste voordelen hebben we er al weer van gezien, waar ik in een apart verhaaltje wat over ga schrijven. Het apparaat wordt ons hier gedemonstreerd door een dierenarts van de firma Dr. Fritz, die het apparaat op de markt brengt. En gezien het enthousiasme dat we er op dit moment voor hebben, zal het waarschijnlijk wel een blijvertje worden in de praktijk.

Nachtelijke ellende

Twee weken geleden had mijn collega Nicole nachtdienst, toen er door Amber, een meisje dat bij ons ooit heeft mee gelopen, een klein hondje werd binnengebracht met een oog uit de oogkas. Dit vind ik nog steeds één van de naarste dingen om te zien, zo'n oog die voor de oogleden hangt, opgezet en rood is. Aangezien Nicole drie spoedgevallen tegelijk binnen had werd ik erbij gehaald om te assisteren bij het oogprobleem. En naar was het. De foto geeft wel aan dat het een doffe ellende is als je dit als eigenaar mee maakt. Laat staan als het hondje ook nog eens van je ouders is, die de hond nog maar net hebben en jij er op past, en dat door het spelen van de hond met je eigen hond het oog eruit is gekomen. Toevallig een hoektand die net te ver achter het oog terecht is gekomen. Dan voel je je knap lullig. In eerste instantie hebben we geprobeerd om het oog terug te plaatsen in de oogkas, door een ooghoeksnede toe te passen. Helaas zonder effekt, we kregen het oog wel terug, maar door de enorme zwelling van het oog en de weefsels achter het oog, kwam het direkt weer naar buiten. Ook het sluiten van de oogleden over de oogbol gaf helaas geen stabiele situatie, dus was er nog maar één optie, het oog moest eruit worden gehaald. Nicole was ondertussen klaar met de andere spoedjes en heeft vervolgens de operatie uitgevoerd. En dat ging keurig, zoals de foto wel aangeeft. De oogleden dekken keurig de oogkas af en het geheel geeft toch een fraai cosmetisch effekt. Natuurlijk heb je liever een hondje met twee ogen, maar gezien de omstandigheden redt het hondje zich uitstekend.

Een fret met een milttumor

Begin Januari kwam er een klein fretje, genaamd Hans op het spreekuur bij Nicole met als klacht dat het diertje sloom was, veel liep te smakken en vaak borrelende geluiden in de buik had. Bij het onderzoek van Hans voelde Nicole een dikte in de buik, die bij nader onderzoek bleek uit te gaan van de milt. De vermoedelijke diagnose was een milttumor, al dan niet kwaadaardig. In goed overleg met de eigenaar werd besloten om te proberen de dikte met de milt te verwijderen. Hans werd onder narcose gebracht en op de operatietafel voorbereid. Voorzichtig werd de buik geopend en in de kop van de milt (de bovenzijde bedoel ik dus) zat inderdaad een stevige dikte, met een doorsnee van 2 cm. Een duidelijke tumorvorming. Verder konden we geen uitzaaiingen vast stellen in de buik. Dus was het de moeite waard om de milt te verwijderen. En dat ging wonderbaarlijk goed. Vrij probleemloos werd de operatie afgerond. En Hans ? Die heeft nog enkele dagen wat moeite gehad om te herstellen, maar na enkele dagen ging hij snel vooruit en doet het op dit moment voor zover wij weten heel goed. Dan is zo'n ingreep toch wel heel gaaf !

Pyometra

Een pyometra is een met pus gevulde, ontstoken baarmoeder, waarbij de hoeveelheid pus in de baarmoeder soms zoveel kan zijn dat het net een zwanger dier lijkt. Zo ook bij deze 9 jaar oude Cocker Spaniel, "Poemie". Zij kwam op ons spreekuur begin februari met als klacht dat ze sloom was, veel dronk en raar loops werd. Dan weer iets minder bloeden, dan weer iets meer bloedverlies. Bij onderzoek bleek al snel dat het hierbij niet ging om bloedverlies, maar om een roodbruine, kleverige uitvloeiing uit de vagina. Die combinatie van faktoren duidt direkt op een baarmoederontsteking. Bij afvoelen van de buik bleek er een grote massa te voelen te zijn in het achterste deel van de buik, kortom we hadden te maken met een sterk vergrote baarmoeder. Dan is er maar één goed advies mogelijk, direkt opereren. Ga je wachten en de baarmoeder scheurt door de druk van het pus dan ontstaat er een heel ernstige en levensbedreigende buikvliesontsteking, die binnen enkele uren tot de dood kan lijden. Dus Poemie is de Ok in gegaan en bij het openen van de buik kwam er inderdaad een enorme baarmoeder met pus gevuld tevoorschijn. Kijk op de foto maar eens hoe enorm groot deze is Vervolgens is de baarmoeder operatief verwijderd en de buik gesloten. Normaal is daarmee binnen enkele dagen het verhaal voorbij, en geneest het verder probleemloos. Zo niet bij Poemie. Helaas bleek dat ze het hechtdraad waarmee de onderhuid en de huid gesloten werd niet te verdragen. In plaats van dat het lichaam het langzaam oplost, werd de draad bij haar door het lichaam afgestoten. Dus een openstaande wond met veel rommel in de wond. We hebben de restanten draad in twee sessies verwijderd en de wond gesloten met krammen. Gelukkig ging daarna de genezing vrij snel en een week geleden hebben we de krammen verwijderd en is Poemie weer geheel gezond door ons ontslagen !

Update legnood

De landschildpad uit het vorige verhaal is eindelijk van haar eieren af. Na enkele keren Bram te hebben geinjecteerd met een weeenopwekkend middel, enkele aanpassingen in haar omgeving en veel geduld zijn alle eieren er dan eindelijk uit. Hierbij een opname van Bram.

Lange afwezigheid

Eindelijk is er weer eens een teken van leven door mij vanuit dierenkliniek Twente. Veel te lang heeft het weblog stilgestaan door diverse omstandigheden. Helaas was er een heel trieste familiezaak binnen onze naaste familie die al onze tijd en aandacht opgeslokt heeft en waardoor mijn hoofd er totaal niet naar stond om de website bij te werken en nieuwe verhalen te schrijven. Dat ligt nu achter ons en ik heb eindelijk weer wat puf om eens iets nieuws te brengen.
Dus laat de verhalen maar weer komen, ik ga met terugwerkende kracht enkele verhalen toevoegen.

Groet Jan

Legnood

Soms heb je van die aparte dingen die je in geen maanden ziet, en dan alsof de duvel ermee speelt binnen één week maar liefst twee keer. Zo ook afgelopen week. Vorige week kwam er een klant met een moerasschildpad op het spreekuur met dystocia (=legnood). Er zat een duidelijk zichtbaar ei klem in de cloaca opening, die niet verder meer naar buiten kwam. Heel voorzichtig hebben we dit ei omspoten met glijmiddel en vervolgens naar buiten gemasseerd. Helaas knapte het op het laatste moment nog open en hadden we een grote smurrie op tafel liggen, maar het ei was er wel in zijn geheel uit. Bij een controle foto bleken er vervolgens nog een vijftal eieren aanwezig te zijn. De schildpad is vervolgens gespoten met een soort weeenopwekkend middel om zo ook de leg van de andere eieren te bevorderen.

En laat er nu vanavond op het spreekuur een machtig mooie landschildpad komen, waarbij de eigenaresse haar verdacht van een obstipatie, aangezien ze haar al enkele dagen niet meer had zien poepen. Nou, dat deed ze al rap bij ons op de tafel. Meerdere grote hopen kwamen eruit, dus een obstipatie was minder waarschijnlijk. Voor de zekerheid toch maar even een rontgenfoto gemaakt, je kunt een schildpad nu eenmaal moeilijk de gehele buik doorvoelen ! En ja hoor, ook deze schildpad zat vol met eieren, zes stuks maar liefst. Zelfde therapie, aangezien bij doorvragen bleek dat het dier de afgelopen twee maanden ook al drie eieren had gelegd. En dat is wel een erg lange tussentijd daarvoor !

Hierbij de beide rontgenfoto's van de schildpadden, met hierin de ovale eieren.

Gelukkig nieuwjaar

Beste mensen, namens alle medewerkers van onze praktijk wens ik u allen een voorspoedig, maar vooral gezond 2009 toe. We gaan ons best doen om u ook weer komend jaar zo goed mogelijk te ondersteunen en te helpen bij problemen met uw dierenvrienden. Ook ga ik proberen om het weblog weer wat vaker bij te houden, maar zoals elk jaar zal dit wel een hopeloze wens blijven. Er zijn periodes in het jaar dat het simpelweg te druk is, of dat ik 's avonds gewoon de puf niet meer heb om nog een uitgebreid stuk op de weblog te zetten. Maar ik ga zeker mijn best doen. Ook dit jaar ga ik dat doen met een combinatie van verhalen, zowel uit de praktijk als vanuit mijn andere hobby, de natuurfotografie, waarbij de praktijkverhalen uiteraard zullen overheersen. Wilt u meer verhalen lezen over de natuurfotografie bezoek dan mijn weblog www.hollandphotography.eu/blog

nogmaals voor u allen een heel goed 2009,

Jan