Nachtelijke ellende

Twee weken geleden had mijn collega Nicole nachtdienst, toen er door Amber, een meisje dat bij ons ooit heeft mee gelopen, een klein hondje werd binnengebracht met een oog uit de oogkas. Dit vind ik nog steeds één van de naarste dingen om te zien, zo'n oog die voor de oogleden hangt, opgezet en rood is. Aangezien Nicole drie spoedgevallen tegelijk binnen had werd ik erbij gehaald om te assisteren bij het oogprobleem. En naar was het. De foto geeft wel aan dat het een doffe ellende is als je dit als eigenaar mee maakt. Laat staan als het hondje ook nog eens van je ouders is, die de hond nog maar net hebben en jij er op past, en dat door het spelen van de hond met je eigen hond het oog eruit is gekomen. Toevallig een hoektand die net te ver achter het oog terecht is gekomen. Dan voel je je knap lullig. In eerste instantie hebben we geprobeerd om het oog terug te plaatsen in de oogkas, door een ooghoeksnede toe te passen. Helaas zonder effekt, we kregen het oog wel terug, maar door de enorme zwelling van het oog en de weefsels achter het oog, kwam het direkt weer naar buiten. Ook het sluiten van de oogleden over de oogbol gaf helaas geen stabiele situatie, dus was er nog maar één optie, het oog moest eruit worden gehaald. Nicole was ondertussen klaar met de andere spoedjes en heeft vervolgens de operatie uitgevoerd. En dat ging keurig, zoals de foto wel aangeeft. De oogleden dekken keurig de oogkas af en het geheel geeft toch een fraai cosmetisch effekt. Natuurlijk heb je liever een hondje met twee ogen, maar gezien de omstandigheden redt het hondje zich uitstekend.