Somber Witteveen

Donderdag is normaal gesproken mijn vrije dag en maak ik nogal eens wat tijd vrij voor een ochtendje natuurfotografie. Het is dan heerlijk rustig in de natuurgebieden, en ik kan lekker mijn eigen gang gaan. Zo ook vanochtend. Samen met een maat van de natuurfotoclub ben ik naar het Witteveen geweest. In de hoop dat het net zo'n mooie ochtend zou zijn als gisteren, een mooi zacht zonnetje met lichte grondmist en strijklicht. Helaas ... dichte mist, geen zon, geen licht en waterkoud. Maar we waren er nou eenmaal toch, dus doorzetten maar. En warempel, ik ben nog met wat redelijke platen thuis gekomen ook. Het geeft wel een mooi overzicht van de herfst, paddestoelen, kleuren en natuurlijk de grote Highlanders. Die blijven bij mij toch wel heel erg favoriet als ik naar het Witteveen ga. Conclusie van vandaag is dat het ook leuk fotograferen is bij toch iets minder mooi licht. Geen echte topfoto's, maar het geeft me toch wel een zekere voldoening. Morgen weer lekker werken.

Update patienten

Zoals beloofd even een kleine update van de patienten van de laatste tijd. De aangeschoten kat Spin gaat erg goed, hij is vlot en goed te pas. De bottenhond Koos is lekker thuis en doet het naar omstandigheden ook goed. Hij zou echter nog wel wat vlotter kunnen zijn, maar gezien zijn geschiedenis zou dit nog wel wat langer kunnen duren. De gebeten pup Boby is weer naar huis. We hebben de vastgezette kaak weer losgemaakt en het puppie kan weer zelfstandig eten en drinken. Hij is lekker ondeugend en erg druk. Dan de gestripte cavalier. Ook deze gaat langzaam vooruit, de plekken zijn bijna de helft kleiner, en er zit een vrij snelle progressie in op dit moment, maar we zijn hier nog steeds elke week 1 of 2x druk mee om het verband te wisselen, de wonden te verzorgen en te verschonen. Maar het ziet er naar uit dat op niet al te lange termijn ook dit probleem weer gelost is. Kortom, het gaat niet slecht met de patienten van de afgelopen maand. Ik ben in ieder geval een tevreden dierenarts op dit moment.

Paddestoelen

Afgelopen week was prachtig in het bos ! Samen met het gezin zijn we naar de Lochemse Berg en de Witte Wieven Koele geweest, een mooi heuvelachtig deel van de achterhoek met prachtige beukenbossen. En omdat de vorst nog niet heeft toegeslagen stikt het er op dit moment van de paddestoelen. In alle soorten, kleuren en maten. Dus meer dan de helft van de wandeling plat op de grond gelegen, want de mooiste opnames krijg je naar mijn idee nog steeds door op ooghoogte te fotograferen. De paddestoelen komen dan mooi los van de achtergrond. Ik heb hierbij twee technieken toegepast. De eerste met een groothoeklens (10-22 mm canon), al dan niet aangevuld met een invulflits door mijn externe flitser (canon speedlite 430 EX). Deze flitser kan ik dan door mijn toestel qua hoeveelheid licht corrigeren (flitsbelichtingscorrectie), die ik op -2 zet. Anders overheerst de voorgrond te veel. De belichting van de camera meet ik op de achtergrond. ALs je dit netjes doet dan valt het amper op dat je hebt ingeflitst. De tweede methode is directer. De macrolens gaat erop (100mm macro van canon) en de belichting wordt op het lichtste deel van de paddestoel gemeten en ingesteld. Een mooie rustige en qua kleur bijpassende achtergrond zoeken door de zoeker en het plaatje staat erop. Ook de hele kleine paddo's van amper 1 cm hoog komen zo mooi tot hun recht. Onderstaande foto's zijn een kleine sfeerimpressie van afgelopen week donderdag. Jongens wat was het mooi in het bos. Echt genieten van een heerlijke nazomer/herfst.

Mysterieus mooi

Vanochtend was een prachtig begin van de dag. Mijn vrije dag, dus tijd voor de hobby. Heel mooi licht, grondmist en een heldere hemel erboven. Perfekte condities voor landschapsopnames. Je krijgt dan van dat mooie strijklicht tussen de bomen door. Vlak bij huis zijn dan al hele mooie platen te maken. Het paard bijvoorbeeld staat nog geen 50 meter van ons huis af in de wei. Normaal loop je er tien keer per dag voorbij zonder nog eens te kijken, maar vanochtend stond hij schitterend in het tegenlicht. De opname iets overbelichten (1/3 stap) tijdens het maken geeft de lichtstralen in de achtergrond net iets duidelijker weer. De bomen zijn in een bos ook vlak bij huis. Allemaal gemaakt met de telelens. Ook hier iets aangepaste belichting om de stralen mooi weer te geven. En het zijn fraaie platen geworden vind ik.

Vreselijk : nog een bijtincident

Afgelopen week hadden we nog een zeer ernstig bijtincident. Een grote Herder had DJ (zo heet het hondje) volledig losgetrokken. Hij had zijn hoektanden in de rughuid geslagen van DJ en deze vervolgens naar voren toe los getrokken. Alsof hij een konijn vilde. De huid was volledig losgescheurd vanaf de heupen tot achter de schouders, voor driekwart rond het lichaam. Ik heb dit nog nooit zo erg gezien. De foto's spreken boekdelen denk ik !! Ondanks deze toch wel heel pijnlijke verwonding bleef DJ de vriendelijkheid zelve ! Ongekend. Ook DJ verdween met spoed de OK in om te worden gehecht. Meer dan honderd hechtingen hebben we nodig gehad om alles terug op zijn plaats te zetten. Daarnaast zijn er enkele drains geplaatst om het vocht te kunnen afvoeren. De prognose voor dit soort verwondingen is heel erg gereserveerd, omdat vaak een groot deel van de huid alsnog afsterft doordat door het trauma de doorbloeding kapot is. Bij DJ waren we ook bang dat misschien wel de volledige rughuid zou afsterven. Nu een kleine 2 week later blijkt dat er op de achterhand twee grote stukken huid dood zijn en eraf zijn gegaan. De rest is gelukkig goed gebleven. Maar ook deze twee wonden zijn nog ernstig genoeg. Het zal vrij lang duren voor we dit weer dicht hebben. Dit moet allemaal onder verband genezen, en we zullen de komende weken (en misschien wel maanden) dan ook geregeld het verband moeten wisselen. Toch denk ik dat het uiteindelijk goed zal aflopen. We zullen het wel zien.

Aangeschoten Spin

Spin is een zwartwitte Europese Korthaar, die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats liep. Er is namelijk door een of andere hufter op hem geschoten met een buks. Ik heb hier in een eerder blogje al vaker op lopen tieren, maar schijnbaar zit de werel vol met dit soort hufters en leren ze er niets van. Ook hier weer. De bukskogel is door de buikwand heen in Spin verdwenen, die vervolgens een dag later flink ziek werd. Bij onderzoek door Nicole kwam naar voren dat de buik erg gevoelig was en op een door haar gemaakte digitale rontgenfoto is zeer duidelijk te zien dat er een bukskogel in de buik aanwezig is. De klachten wezen verder op een peritonitis (buikvliesontsteking) en dat is een indicatie voor een spoedoperatie. Dus diverse mensen van het spreekuur afgebeld en vlot met Spin de OK in. En daar bleek het binnenin een aardige puinhoop te zijn. De kogel had een grote pluk haar mee naar binnen getrokken, had vervolgens een darm geperforeerd en was in een tweede darmlis blijven steken. Vervolgens was het kogeltje al met de ontlasting mee in de dikke darm beland. Was de eigenaar een dag later geweest dan had Spin het kogeltje waarschijnlijk al uitgepoept en hadden we ons staan afvragen hoe dit heeft kunnen gebeuren en hij zo ziek kon worden. Nu konden we het echter goed verklaren en er ook wat aan doen. De darmen zijn opgefrist, de darm is weer aan elkaar gehecht, de buik is uitgebreid gespoeld om alle pus en andere troep eruit te krijgen en vervolgens is de buikwond gesloten. Al met al zijn we bijna anderhalf uur aan het opereren geweest om Spin te redden. Maar gelukkig lijkt alles goed te komen. Bij de controles vandaag is hij lekker vlot, geeft kopjes en eet en drinkt al goed. Het wachten is nog even op de eerste ontlasting, waarna hij weer lekker naar huis kan. En nu maar hopen dat de schutter ondertussen ook een ongeluk heeft gehad en in het ziekenhuis ligt, maar dat is misschien geen aardige gedachte van me ....

Boby

Afgelopen week stond bol van de bijtincidenten. Zo ook bij Boby, een klein Malthezer puppie die gebeten werd op zijn kop. In shock en enorm pijnlijk kwam hij als spoedgeval binnen en werd door Jirska opgevangen. Naar een vlot infuus en een eerste onderzoek bleek al gauw dat de onderkaak er vreemd bijhing. En als je aan de linkerzijde van de kaak kwam gilde Boby het uit, zo pijnlijk was hij daar. Na de stabilisatie is hij onder narcose gebracht zodat we wat nader onderzoek konden doen, en het bleek inderdaad dat de kaak gebroken was. Maar op een ontzettend beroerd punt, precies in de omslaghoek van de linker onderkaak, vlak bij het gewricht. Dit is een heel beroerde plek om een bot met een plaatje aan elkaar zetten en in overleg met de eigenaar is dan ook besloten om te proberen of het door rust weer aan elkaar wil groeien. Dit kun je bereiken door de boven en onderkaak tijdelijk aan elkaar vast te zetten met composiet (tandartsvulling). Dan moet er echter wel een voedingssonde in, want zo'n jong dier heeft enorm veel nodig om te groeien. Beide hebben we gedaan en tot dusverre met succes. Boby is weer een stuk vrolijker, groeit door het dwangvoeren goed door en de kaak is al een stuk minder pijnlijk. Normaal gesproken moet bij zo'n jong dier binnen enkele weken de fraktuur al weer aan elkaar vast zitten. Eind komende week gaan we dit dan ook controleren en indien mogelijk de kaken weer van elkaar los maken. Tot die tijd heeft hij zeer intensieve zorg nodig. Hij zit dan ook nog steeds bij ons in de opname.

Ik laat u weten hoe het afloopt.