Jane

Nog een groot probleem was Jane, een 11 jaar oude Dwergschnauzer. Ze had een grote kwaadaardige tumor bij haar oog, en het was absoluut noodzakelijk om deze te verwijderen. Echter Jane heeft een dijk van een hartprobleem en was een risico patient eerste klas. Na zorgvuldig overleg met de eigenaar en het afwegen van de risico's van de operatie tegen het risico van de tumor is toch besloten tot opereren. En alles ging prima, Jane doorstond de OK prima, en kon bijkomen in haar hokje. Tot grote schrik van Jolanda, die in de opname aan het werk was, zuchte Jane (die alweer wakker was) een keer diep en viel om. Dood ! Geen ademhaling meer, geen hartslag meer. En maar een optie over, reanimeren. Zo gezegd, zo gedaan, hartmassage, tube er weer in zodat we konden beademen, en adrenaline rechtsstreeks in het hart om te proberen de hartslag weer op gang te krijgen. De eerste injectie deed ze helemaal niets op. Kort daarna nog een volle ampul adrenaline gegeven, onder het motto god zegene de greep. En verd.... , het hart begon weer te slaan, nadat het toch zeker al twee minuten uitsluitend door hartmassage had geklopt. Helaas waren de complicaties nog lang niet achter de rug. We hebben het volgende half uur nog twee maal moeten reanimeren, maar ook hier kwam ze wonderbaarlijk genoeg goed doorheen. En nogmaals drie uur later begon ze weer bij te komen. Ik hab haar vervolgens 's avonds mee naar huis genomen zodat ik haar strak in de gaten kon houden. Maar alles ging goed, ze sliep heel veel en diep, maar haar hartslag bleef regelmatig en krachtig. Echter toen ze een keer goed wakker was bleek haar karakter volkomen veranderd, ze was super agressief ! Ook tegen haar bazinnetje, wat uiteraard vreselijk om te zien is. Leeft je hondje, kun je er niet eens mee knuffelen ! Maar door een goed liefdevolle verzorging en doorzetten van de baas knapte ook dit gedrag weer op en enkele dagen later was Jane weer helemaal de oude. Het gekke was zelfs dat ze volgens haar bazen vlotter en beter te pas was dan voor de hele toestand. Hoe wonderbaarlijk kan het leven toch verlopen ! Zo ben je dood, en zo ben je als herboren. Machtig mooi !! Maar wel enorm veel mazzel ! En ik moet eerlijk zeggen dat ik er wel een paar maanden ouder van ben geworden. Voor een dierenarts is er niets zo stressvol als een dier dat bij jou op tafel er plotseling mee ophoudt ! Ook al kun je er niets aan doen, dit is wel zo ontzettend rot. Des te blijer ben ik dan ook als zo'n hondje als Jane toch nog weer helemaal goed komt. Oh ja, de tumor bij het oog is ook volledig weg, je zou bijna vergeten dat hier toch alles om ging !