Daantje

Dit is Daantje, een 9 weken oud Frans Bulletje. Sinds een ruime week heeft Daantje geregeld last van braakklachten en vrijwel altijd gaat het hier om braken nadat het hondje gegeten heeft. Als je Daantje goed bekijkt, dan zie je ook dat het hondje voor zijn leeftijd wat aan de kleine kant is. De nieuwe trotse baasjes zijn dan ook bezorgd en we besluiten om wat nadere onderzoeken te doen. Bij jonge hondjes met deze klachten moet je dan altijd denken aan een probleem in de slokdarm (=oesophagus), wat we megaoesophagus noemen. Hierbij is er sprake van een verzakking of verwijding van de slokdarm in de borstholte, waardoor eten en/of drinken niet goed naar de maag wordt getransporteerd, maar blijft hangen in de slokdarm. Dit irriteert en kort na het eten of drinken moet het hondje dan braken en komt alles er weer uit. Gevolg hiervan is dat het jonge dier te weinig voedingsstoffen binnenkrijgt en wat achter blijft in de groei. Bij geringe gevallen is er verder aan het hondje helemaal niets te merken en bij onderzoek helemaal niets te vinden. Wat we dan doen om de diagnose rond te krijgen is een serie rontgenfoto's maken, waarbij we het puppie een contrastvloeistof laten drinken of door het voer gemengd laten opeten. Zo ook bij Daantje. Aangezien hij het probleem voornamelijk na het drinken heeft geven we hem via een spuit bariumpap (zo heet de contrastvloeistof) in via zijn bekkie. Deze contrastvloeistof is voor ons op een rontgenfoto zeer goed te zien, omdat het een spierwitte reflectie geeft op de foto. Daardoor kun je de belijning van de slokdarm goed zien in de borstholte. Normaal is dit een zeer dun lijntje en verdwijnt de vloeistof direkt in de maag, die dan als een grote witte bol te zien is. Bij Daantje zie je op de foto echter heel duidelijk een forse uitbochting onder aan de slokdarm in de borstholte, kort voor het hart. Dit is de zogenaamde megaoesophagus. Nu weten we de oorzaak van de klachten.

Het grootste probleem is dat er eigenlijk geen goede behandeling is voor dit probleem. Er zijn geen medicijnen of operaties die de slokdarm vernauwen en weer normaal laten werken. Wat we proberen te doen is het voer of drinken zo snel mogelijk in de maag te krijgen door de dieren vanaf een verhoging te laten drinken en eten. De zwaartekracht zorgt er dan voor dat het voer snel naar beneden zakt. Hierdoor voorkom je verdere uitrekking van de slokdarm en we hopen dan dat door de groei van de hond de slokdarmfunktie verbeterd. Soms gaat dit perfekt en geneest het dier volkomen, soms echter lukt dit niet en blijft het dier deze klachten houden, of in het ergste geval worden de klachten steeds erger en is het geen leefbare, dierwaardige situatie meer en moeten we het dier laten inslapen. Dat zijn altijd enorm frustrerende zaken, we willen graag wat doen, maar zijn door de ontwikkeling en groei van het dier volkomen machteloos. We hebben daar geen invloed op. Hoe het met Daantje af gaat lopen moet de toekomst uitwijzen. Op dit moment hebben we nog goede hoop dat hij er overheen groeit, aangezien de klachten nog niet al te ernstig zijn en Daantje verder vrolijk is. We zullen zien.