Grasaar !

Het nieuwe apparaat bewees vrijwel direkt zijn funktie. Ik kreeg op het spreekuur een mevrouw met twee Cockertjes voor een enting. Zoals gebruikelijk kijken we de hond dan altijd helemaal na alvorens te vaccineren. Het dier moet tenslotte goed gezond zijn, en geregeld vinden we nog een probleem die de eigenaar tot dan nog niet eens had opgemerkt. Zo ook hier, de eigenaresse vroeg of we de oren van de hondjes ook even wilden beijken, omdat ze soms wat klapperden met de kop. Een goede gelegendheid om ons nieuwe apparaat te gebruiken, aangezien je hiermee prachtig in het gehoorkanaal kunt kijken. Zeker bij de zware hangoren van een cocker, die vaak door chronische irritatie ook nog eens vernauwd zijn. Dus de scoop aangezet en de kijker in het oor ingebracht. Prachtig beeld ! Andere oor natuurlijk ook gecontroleerd, en plotseling zien de eigenaresse en ik in de diepte van het oor een vreemde struktuur liggen. Blijkt het toch een grasaartje te zijn ! Achteraf denkt de eigenaresse al terug denkend dat deze al vanaf september aanwezig moet zijn. Ze is er toen in de dienst bij een collega mee geweest, die met een gewone othoscoop (oorkijker) toen niets kon vinden. Maar met dit apparaat waar we veel dieper en beter mee kunnen kijken was het direkt te zien. Nadat we de hond een roesje hadden gegeven konden we met een klein happertje door het werkkanaal van de scoop heen het grasaartje vrij gemakkelijk verwijderen. Een opluchting voor haar hond lijkt me ! En het apparaat had gelijk zijn nut bewezen !

Nieuwe apparatuur

Opnieuw hebben we als praktijk diep in de buidel getast om onze mogelijkheden weer wat te kunnen uitbreiden. We hebben, voorlopig enkele maanden op proef, een korte endoscoop in gebruik genomen, die eventueel in de toekomst is uit te breiden tot een volledige endoscoop. En het is een prachtig apparaat, haarscherp beeld, en een zeer goed overzicht van de holtes waar je in gaat. Dus oren, neusgangen, keel, rektaal en vaginaal zijn er opeens zeer veel extra mogelijkheden. Zeker voor wat betreft onderzoek, en deels ook voor het biopteren van weefsels. De eerste voordelen hebben we er al weer van gezien, waar ik in een apart verhaaltje wat over ga schrijven. Het apparaat wordt ons hier gedemonstreerd door een dierenarts van de firma Dr. Fritz, die het apparaat op de markt brengt. En gezien het enthousiasme dat we er op dit moment voor hebben, zal het waarschijnlijk wel een blijvertje worden in de praktijk.

Nachtelijke ellende

Twee weken geleden had mijn collega Nicole nachtdienst, toen er door Amber, een meisje dat bij ons ooit heeft mee gelopen, een klein hondje werd binnengebracht met een oog uit de oogkas. Dit vind ik nog steeds één van de naarste dingen om te zien, zo'n oog die voor de oogleden hangt, opgezet en rood is. Aangezien Nicole drie spoedgevallen tegelijk binnen had werd ik erbij gehaald om te assisteren bij het oogprobleem. En naar was het. De foto geeft wel aan dat het een doffe ellende is als je dit als eigenaar mee maakt. Laat staan als het hondje ook nog eens van je ouders is, die de hond nog maar net hebben en jij er op past, en dat door het spelen van de hond met je eigen hond het oog eruit is gekomen. Toevallig een hoektand die net te ver achter het oog terecht is gekomen. Dan voel je je knap lullig. In eerste instantie hebben we geprobeerd om het oog terug te plaatsen in de oogkas, door een ooghoeksnede toe te passen. Helaas zonder effekt, we kregen het oog wel terug, maar door de enorme zwelling van het oog en de weefsels achter het oog, kwam het direkt weer naar buiten. Ook het sluiten van de oogleden over de oogbol gaf helaas geen stabiele situatie, dus was er nog maar één optie, het oog moest eruit worden gehaald. Nicole was ondertussen klaar met de andere spoedjes en heeft vervolgens de operatie uitgevoerd. En dat ging keurig, zoals de foto wel aangeeft. De oogleden dekken keurig de oogkas af en het geheel geeft toch een fraai cosmetisch effekt. Natuurlijk heb je liever een hondje met twee ogen, maar gezien de omstandigheden redt het hondje zich uitstekend.

Een fret met een milttumor

Begin Januari kwam er een klein fretje, genaamd Hans op het spreekuur bij Nicole met als klacht dat het diertje sloom was, veel liep te smakken en vaak borrelende geluiden in de buik had. Bij het onderzoek van Hans voelde Nicole een dikte in de buik, die bij nader onderzoek bleek uit te gaan van de milt. De vermoedelijke diagnose was een milttumor, al dan niet kwaadaardig. In goed overleg met de eigenaar werd besloten om te proberen de dikte met de milt te verwijderen. Hans werd onder narcose gebracht en op de operatietafel voorbereid. Voorzichtig werd de buik geopend en in de kop van de milt (de bovenzijde bedoel ik dus) zat inderdaad een stevige dikte, met een doorsnee van 2 cm. Een duidelijke tumorvorming. Verder konden we geen uitzaaiingen vast stellen in de buik. Dus was het de moeite waard om de milt te verwijderen. En dat ging wonderbaarlijk goed. Vrij probleemloos werd de operatie afgerond. En Hans ? Die heeft nog enkele dagen wat moeite gehad om te herstellen, maar na enkele dagen ging hij snel vooruit en doet het op dit moment voor zover wij weten heel goed. Dan is zo'n ingreep toch wel heel gaaf !

Pyometra

Een pyometra is een met pus gevulde, ontstoken baarmoeder, waarbij de hoeveelheid pus in de baarmoeder soms zoveel kan zijn dat het net een zwanger dier lijkt. Zo ook bij deze 9 jaar oude Cocker Spaniel, "Poemie". Zij kwam op ons spreekuur begin februari met als klacht dat ze sloom was, veel dronk en raar loops werd. Dan weer iets minder bloeden, dan weer iets meer bloedverlies. Bij onderzoek bleek al snel dat het hierbij niet ging om bloedverlies, maar om een roodbruine, kleverige uitvloeiing uit de vagina. Die combinatie van faktoren duidt direkt op een baarmoederontsteking. Bij afvoelen van de buik bleek er een grote massa te voelen te zijn in het achterste deel van de buik, kortom we hadden te maken met een sterk vergrote baarmoeder. Dan is er maar één goed advies mogelijk, direkt opereren. Ga je wachten en de baarmoeder scheurt door de druk van het pus dan ontstaat er een heel ernstige en levensbedreigende buikvliesontsteking, die binnen enkele uren tot de dood kan lijden. Dus Poemie is de Ok in gegaan en bij het openen van de buik kwam er inderdaad een enorme baarmoeder met pus gevuld tevoorschijn. Kijk op de foto maar eens hoe enorm groot deze is Vervolgens is de baarmoeder operatief verwijderd en de buik gesloten. Normaal is daarmee binnen enkele dagen het verhaal voorbij, en geneest het verder probleemloos. Zo niet bij Poemie. Helaas bleek dat ze het hechtdraad waarmee de onderhuid en de huid gesloten werd niet te verdragen. In plaats van dat het lichaam het langzaam oplost, werd de draad bij haar door het lichaam afgestoten. Dus een openstaande wond met veel rommel in de wond. We hebben de restanten draad in twee sessies verwijderd en de wond gesloten met krammen. Gelukkig ging daarna de genezing vrij snel en een week geleden hebben we de krammen verwijderd en is Poemie weer geheel gezond door ons ontslagen !

Update legnood

De landschildpad uit het vorige verhaal is eindelijk van haar eieren af. Na enkele keren Bram te hebben geinjecteerd met een weeenopwekkend middel, enkele aanpassingen in haar omgeving en veel geduld zijn alle eieren er dan eindelijk uit. Hierbij een opname van Bram.

Lange afwezigheid

Eindelijk is er weer eens een teken van leven door mij vanuit dierenkliniek Twente. Veel te lang heeft het weblog stilgestaan door diverse omstandigheden. Helaas was er een heel trieste familiezaak binnen onze naaste familie die al onze tijd en aandacht opgeslokt heeft en waardoor mijn hoofd er totaal niet naar stond om de website bij te werken en nieuwe verhalen te schrijven. Dat ligt nu achter ons en ik heb eindelijk weer wat puf om eens iets nieuws te brengen.
Dus laat de verhalen maar weer komen, ik ga met terugwerkende kracht enkele verhalen toevoegen.

Groet Jan