vrijdag 5 maart 2010
Allergische reaktie
Vorige week kwam er op het spreekuur een meneer met een retriever met een naar probleem. Een probleem dat we eigenlijk voornamelijk in de zomer en het najaar zien, wanneer er veel insecten zijn. De hond kwam binnen met een enorm gezwollen kop : dikke lippen, wangen opgezet en de ogen vrijwel dicht door zwelling van de oogleden. Dit is een karakteristiek beeld van een allergische reaktie. De hond is ergens mee in aanraking gekomen (bepaalde planten, stoffen in huis, schoonmaakmiddelen, etc) of ergens op gebeten (insektensteken zoals bij of wesp) of iets gegeten wat een allergische oorzaak heeft veroorzaakt met deze zwellingen als gevolg. Soms zien we dit ook over het gehele lijf, waarbij de huid volledig gebobbeld is. Gelukkig gaat het eigenlijk altijd over, je kunt wat tegen de zwelling doen en tegen de jeuk, maar het trekt dan over het algemeen binnen een dag ook weer weg. Enigste gevaar is als het keelgebied gaat zwellen, waardoor de luchtpijp wordt dichtgedrukt, dat is uiteraard levensbedreigend. Maar gelukkig zien we dat maar uitermate zelden. Meestal het beeld zoals hier op de foto's te zien is, en dat komt, net als bij dit arme dier, eigenlijk altijd weer goed.
Klein, kleiner, kleinst
Afgelopen week hadden we twee hele kleine hondjes op het spreekuur. Twee mini chihuahua's, en als ik zeg mini, dan bedoel ik ook mini ! De kleinste woog maar 340 gram en was al ruim negen weken oud. Om het gewicht te kunnen bepalen, hebben we het kleinste keukenweegschaaltje dat we hebben gepakt. Eén die we normaal voor hamsters, konijntjes en andere kleine diertjes gebruiken. Het is gewoon een komisch gezicht als je deze kleine hondjes erop ziet zitten. De tweede chihuahua was maar iets zwaarder dan de ander, maar ook deze viel absoluut nog in de categorie heel erg klein. Toch is het leuk om te zien, want hoe klein ze ook zijn, het zijn wel komplete hondjes, die volgens mij denken dat ze net zo groot zijn als een Newfoundlander of Berner Sennen. Fanatiek, druk en stoer doen, het hoort helemaal bij deze mini's. Uitermate grappig ! Grootste probleem is volgens mij het opvoeden van deze kleine hummels, je hebt zo gauw de neiging om veel dingen toe te laten, want ze zijn zo schattig klein tenslotte. Een veel gemaakte denkfout, want ze moeten absoluut normaal opgevoed worden, wil je later niet een paar hele kleine black en deckertjes over houden, wat absoluut niet nodig is, mits je maar consequent blijft.
Abonneren op:
Posts (Atom)